In de late negentiende eeuw hebben wijnmakers zich met name gericht op de kwaliteit van de wijnproductie. Ze hebben het nodige hiervoor gedaan om dit te bereiken, in het bijzonder door strikte en strenge wijnbouwpraktijken te implementeren.
De voorwaarden voor het produceren van Châteauneuf-du-Pape AOC wijn wordt niet lichtvaardig genomen! Strikt gereglementeerd, zijn ze in het decreet van 2 november 1966, gewijzigd bij besluit van 2 oktober 1992 en 26 maart 1993. Hun bijzonderheid is dat de inhoud grotendeels is gebaseerd op voorstellen van de wijnmakers zelf. Bezorgd om een origineel product en om de hoge kwaliteit te waarborgen, werden veel restricties gehandhaafd zoals de eis om te oogsten met de hand en het elimineren tijdens de oogst van onvoldoende rijp, zieke of beschadigde druiven. De plukkers hebben vaak twee emmers met verschillende kleuren om beter de druiven te kunnen sorteren c.q elimeneren.
Een andere strikte verplichting is de maximale opbrengst van 35hl/ha, welke het een van de laagste in Frankrijk maakt. Daarnaast worden veel bewerkingen handmatig uitgevoerd zoals de “groene oogst” waarbij het aantal clusters wordt verwijderd in de zomer om zodoende de andere druiven optimaal te laten rijpen. Het aanhouden van een vegetatieve bedekking in iedere tussenrij bewerkstelligt een betere water en mineralen concurrentie voor de wijnstok met als resultaat een vermindering van de belasting en het gewicht van druivenclusters alsmede verbetering van het uiteindelijk bereikte alcoholpercentage en de verbindingen met polyfenolen.
De wijngaard is, uniek in Frankrijk, verplicht om een zeer lage plantdichtheid te hebben: maximaal 3.000 tot 3.500 wijnstokken per hectare. In de afgelopen eeuwen was dit de afstand nodig om de paarden te laten lopen tussen de wijnstokken. Tegenwoordig is het een garantie voor kwaliteit omdat elke wijnstok genoeg ruimte heeft om te floreren onder de beste omstandigheden. Bovendien is de wijn gebonden aan een minimum natuurlijke alcoholgehalte vastgesteld op 12,5%.
